Koninklijk bemiddelaar Johan Vande Lanotte boog zich vandaag, samen met drie Franstalige en drie Nederlandstalige professoren, over een nieuwe financieringswet en zijn mogelijke gevolgen. Dat meldde de website deredactie.be. Die financieringswet is één van de hete hangijzers die Vlamingen en Walen verdelen, naast de splitsing van B-H-V en de overige elementen van de staatshervorming.
Voor wie even niet meer kan volgen, zal ik beknopt proberen uit te leggen wat het probleem is met die fameuze financieringswet. Na de verschillende staatshervormingen de afgelopen decennia is België verdeeld in gewesten en gemeenschappen die steeds verdergaande bevoegdheden kregen toegewezen. Het uitoefenen van deze bevoegdheden kost geld, wat komt van de belastingbetaler. Hier knelt het schoentje.
De belastingen worden nog steeds federaal geïnd. De federale regering verdeelt het dan onder de gewesten en de gemeenschappen. De belastingsinkomsten zijn echter divers, net zoals de uitgaven. Het voorstel van Bart De Wever voor dit onevenwicht, "de tering naar de nering zetten", is simpel. Hij wil de financieringswet zo aanpassen, dat het geld afkomstig van de belastingbetaler rechtstreeks naar het desbetreffende gewest of de gemeenschap gaat (de 'fiscale autonomie'/'responsabilisering'). Met andere woorden: de Vlamingen betalen voor de Vlaamse bevoegdheden, de Walen voor de Waalse. 'Regionale financiële verantwoordelijkheid' om het op een derde manier te formuleren.
De Franstaligen vrezen echter dat hun tekort zal worden gedaan. In Wallonië is er immers meer werkloosheid, minder bevolking en staat de economie/industrie er slechter voor. Daarom zullen er in Wallonië volgens hen minder inkomsten zijn dan in Vlaanderen, waardoor ze vrezen voor een verdere verarming van het Franstalige landsdeel. Iets wat uiteraard niemand wenst.
Het compromis van De Wever, enkele weken geleden voorgesteld, werd wel erg snel door de Waalse partijen van tafel geveegd. Deze actie (lees: provocatie) heeft het wantrouwen tussen de regeringsonderhandelaars alleen maar versterkt. Het is nu de taak van Vande Lanotte om het vertrouwen te herstellen, voor zover dat nog mogelijk is, en een nieuw compromis op te stellen. Benieuwd of hij het tij kan doen keren en de non's en nee's het zwijgen kan opleggen. Maar dan begint het echte werk pas. Dan zal er terug moeten gepraat worden en de details worden uitgewerkt. Dan zullen de PS en de N-VA zich terug moeten verzoenen. Er is echter nog veel werk vooraleer hun waakvlammetje zal uitgroeien tot een waar liefdesvuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten